%0 Journal Article %T بررسی عددی هندسه محفظه احتراق و بکارگیری گاز سنتز در یک موتور اشتعال تراکمی واکنش کنترل شده سنگین کار غیر جاده ای %J سوخت و احتراق %I انجمن احتراق ایران %Z 2008-3629 %A جعفری, بهرام %A صدیق, مهدی %A میرسلیم, سید مصطفی %D 2021 %\ 05/05/2021 %V 14 %N 1 %P 117-143 %! بررسی عددی هندسه محفظه احتراق و بکارگیری گاز سنتز در یک موتور اشتعال تراکمی واکنش کنترل شده سنگین کار غیر جاده ای %K احتراق اشتعال تراکمی واکنش کنترل‌شده %K گاز سنتز %K محفظه احتراق %K زمان‌بندی پاشش مستقیم دیزل %K آلایندگی %K بازده ناخالصی اندیکاتوری %R 10.22034/jfnc.2021.275881.1270 %X این مطالعه عددی با استفاده از کد دینامیک سیالات محاسباتی CONVERGE انجام شده است و به ارزیابی اثرهای هم­ زمان و جداگانه زمان­بندی پاشش مستقیم دیزل (16 تا 6 درجه میل­لنگ قبل از نقطه مرگ بالا با گام   2 درجه)، هندسه محفظه احتراق (مقعری (حالت پایه)، استوانه­ ای و کم­ عمق عریض)، و به­ کارگیری گاز سنتز (20 و 40 درصد کل انرژی سوخت در هر چرخه) در یک موتور غیرجاده­ای کار سنگین اشتعال تراکمی واکنش کنترل­ شده پرداخته است. برای شبیه­ سازی فرایند احتراق، از الگوی SAGE در کنار یک سازوکار سنتیک شیمیایی دقیق متشکل­ از 72 گونه و 360 واکنش استفاده شده است. نتایج نشان داده است در شرایط پایه کارکردی (زمان­ بندی پاشش 10 درجه میل­لنگ قبل از نقطه مرگ بالا و استفاده از کاسه پیستون مقعری) افزایش نسبت انرژی گاز سنتز به دیزل تا 40% باعث افزایش اتلاف حرارتی تا 4/3 درصد و کاهش هم­ زمان آلاینده ­های اکسیدهای ازت تا 12%، ذرات دوده حدود 88%، و هیدروکربن­ های نسوخته به مقدار تقریبا 82% در مقایسه با حالت پایه احتراق دیزل خالص شده است. علاوه ­بر این، به­ کارگیری هندسه کم عمق عریض به همراه پاشش سوخت دیزل در 16 درجه میل­لنگ قبل از نقطه مرگ ­بالا در شرایط کارکردی احتراق دیزل-گاز سنتز 40% باعث افزایش انتقال حرارت اتلافی (%7)، احتراق ناقص (%2/5) و همچنین کاهش هم­زمان اکسیدهای ازت (%3)، ذرات دوده (%37)، هیدروکربن­های نسوخته (%62)، و بازده ناخالصی اندیکاتوری (%4/7) در مقایسه با حالت پایه کارکردی احتراق دیزل خالص می ­شود. %U https://www.jfnc.ir/article_131556_e2a516504eadd0b7f7c2649340e42b15.pdf